لاک!
لاک! اینم از اولین باری که یاسی جونم ناخن های دستاشو لاک زد.
البته ناخن های پاهاشو قبلاً هم چند باری لاک زده بود اما دستاشو چون گاهی تو دهنش میبرد واسش لاک نمیزدم. تا اینکه بالاخره به دلیل دعوت بودن به جشن عروسی ناخن های دستاش به لاک (به قول یاسی "آک") مزین شدن! بعد از لاک زدن کلی ذوق زده شده بود و تا مدتی دو تا دستاشو جلوی صورتش گرفته بود و بهشون نگاه میکرد!
پی نوشت: دخترم این روزها به کتاب میگه: "تِبات" و به جوراب میگه: "دوبات"
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
کم کم ک بزرگتر بشه لاک زدنو بیشتر دوست خواهد داشت
خدا حفظش کنه گل دختری رو