پنج تا انگشت بودند که...

تا قبل از یک سالگی یاسی ما خیلی کم تلویزیون نگاه میکردیم. اونم بیشترش زمانی بود که یاسی خواب بود. البته گاهی واسش ترانه های کودکانه یا موسیقی بصورت صوتی می گذاشتم.

بعد از یک سالگیش واسش تقریباً روزی نیم ساعت (یا گاهی یه کمی کمتر یا بیشتر) برنامه های مخصوص خودشو (اونم اکثرا موقع غذا خوردن!) میذارم که ببینه. خودمونم کمی بیشتر تلویزیون می بینیم اما خوب ازونجایی که یاسی از کوچیکی پای تلویزیون نبوده اگرم روشن باشه نگاه نمیکنه! ولی برنامه مخصوص خودشو واقعاً دوس داره حتی گاهی کنترل تلویزیون رو میاره و به زور میده و میگه: "نی نی یا" (خدا رو شکر الان عشقش On the go هست! بعد از دو سه ماه نگاه کردن هر روزه Old Macdonald!!!).

خیلی دنبال یه جایگزین صوتی مناسب بودم تا وقتایی که واسه "نی نی یا" بهونه میگیره براش بزارم که هم یاسی دوس داشته باشه هم خودم!!! هم ترانه شاد کودکانه باشه و هم تم سنتی داشته باشه. تا اینکه...

با این دو تا سی دی آشنا شدم. واقعاً با هم دیگه از گوش دادن بهشون لذت میبریم.